♡ยามาดะ จิฮิโระ ยูทูปเบอร์ผู้มีเพียงแขนซ้ายกับหัวใจ

♡ยามาดะ จิฮิโระ ยูทูปเบอร์ผู้มีเพียงแขนซ้ายกับหัวใจ

เป็นคุณจะทำอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตอยู่ต่อไปแบบไม่มีขาและเหลือแขนเพียงหนึ่งข้าง
คุณอาจจะสิ้นหวังกับชีวิต
คุณอาจจะอ้อนวอนกับพระเจ้าให้ทุกอย่างเป็นเพียงแค่ฝันไป
หรือคุณจะฮึดสู้และกลับมาใช้ชีวิตแบบปกติอีกครั้งเหมือน  “ยามาดะ จิฮิโระ”

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

◆◆จิฮิโระคือใคร◆◆

รูปสมัยเด็กของคุณจิฮิโระ

　จิฮิโระ เกิดวันที่ 22 กันยายน ค.ศ. 1991 เกิดและโตที่โตเกียว มีพีชาย 1 คน เป็นเด็กชายที่ชอบเต้นบัลเลต์ โดยเรียนบัลเลต์มาตลอดช่วงประถม พอขึ้นม.ต้น จิฮิโระกลายเป็นเด็กที่เกเร ไม่ยอมไปโรงเรียนจนต้องซ้ำชั้น สาเหตุมาจากเขาสูญเสียคุณย่าผู้เป็นที่รักไปทำให้เค้ารู้สึกเหมือนขาดที่พึ่ง เวลาที่โดดเรียนจิฮิโระมักจะไปนอนหลับและไปเล่นกับเด็ก ๆที่ศูนย์เด็กเล็กแถวบ้าน และคุณครูที่ศูนย์เด็กเล็กนี่แหละที่เป็นแรงบันดาลใจให้จิฮิโระกลับมาเรียนจนจบม.ปลาย เพราะคุณครูมักจะพูดกับเค้าว่า “กลับไปเรียนต่อเถอะ” “ถ้าอยากมาเป็นคุณครูในศูนย์ต้องจบป.ตรีนะ” จากเด็กเกเรที่ต้องซ้ำชั้นกลายมาเป็นเด็กที่เรียนเก่งระดับท็อปของห้องจนได้รับเลือกให้เป็นในหนึ่งในคณะกรรมการนักเรียนในห้อง 

แค่เริ่มต้นคุณก็เห็นความสู้ของผู้ชายคนนี้แล้วใช่มั้ยคะ

สมัยจิฮิโระเป็นเด็กเกเร (แถวบนจากขวาคนที่ 2)

ภาพคุณจิฮิโระ ถ่ายรูปกับคุณครูที่ศูนย์เด็กเล็กที่เคยเป็นแรงบันดาลใจให้เขากลับไปเรียนมัธยมจนจบ

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

◆◆วันเปลี่ยนชะตา◆◆

    คืนวันที่ 24 กรกฎาคม 2012 จิฮิโระในวัย 20 ปี ได้ออกไปดื่มสังสรรค์กับบริษัท ทั้ง ๆ ที่ในเช้าวันนั้น เค้าตื่นมาด้วยความรู้สึกที่เหมือนจะเป็นไข้ แต่ด้วยความที่ยังเป็นน้องใหม่ เค้าคิดว่าไม่ควรที่จะปฏิเสธการชวน จึงยอมฝืนร่างกายออกไปตามคำชวน จิฮิโระไปแต่ตัดสินใจไม่ดื่มเหล้าทั้ง ๆ ที่ชอบดื่มมาก ๆ  เค้ายังจำได้ดีว่าเจ้านายของเค้าสังเกตุเห็นและถามเค้าด้วยความเป็นห่วงว่า “เป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายเหรอ ” แต่จิฮิโระก็ไม่ได้บอกอะไร ยังคงอยู่กินเลี้ยงกับที่บริษัทไปจนทุกคนแยกย้าย   หลังจากนั้นจิฮิโระจึงขึ้นรถไฟเพื่อที่จะกลับบ้าน อาจจะเป็นเพราะพิษไข้ที่ทำให้เค้าเผลอหลับไประหว่างทาง ทำให้นั่งเลยสถานีที่ต้องการลง จิฮิโระจึงจำเป็นต้องลงจากรถไฟที่นั่งมาและเปลี่ยนไปขึ้นรถไฟอีกคันเพื่อกลับบ้าน ในระหว่างที่รอรถไฟมาจิฮิโระตัดสินใจนั่งลงที่ม้านั่งยาวและเผลอหลับไปอีกครั้ง  จนเมื่อแสงไฟหน้าของรถไฟสาดส่องมายังม้านั่งที่เค้านั่งอยู่ นายสถานีเดินมาปลุก เพราะนี่จะเป็นรถไฟเที่ยวสุดท้ายแล้ว จิฮิโระตื่นขึ้นแบบสะลืมสะลือ ก่อนพยายามเดินไปยังรางรถไฟ ผู้เห็นเหตุการณ์เล่าว่ารถไฟรับรู้ถึงความอันตรายของระยะห่างระหว่างจิฮิโระกับรางรถไฟ คนขับรถไฟจึงพยายามเบรกแต่ก็ไม่ทัน…เมื่อรู้ตัวอีกทีเค้าก็ฟื้นขึ้นมาในโรงพยาบาล 10 วันหลังเกิดอุบัติเหตุ พร้อมกับขาที่หายไปทั้ง 2 ข้าง และแขนขวาที่หายไปอีกข้างนึง
..เค้ากลายเป็นคนพิการ

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

◆◆ยืนขึ้นอีกครั้งในวันที่ไร้ขา◆◆

จิฮิโระถ่ายรูปกับเหล่าพยาบาลและบุรุษพยาบาลผู้คอยดูแลเขามาตลอด 2 เดือน

    จิฮิโระลืมตาตื่นขึ้นมามองเพดานพร้อมความรู้สึกว่า “นอนเยอะไปแล้วเรา” แต่ก็แอบงง ๆ ว่าที่นี่ที่ไหนเหมือนไม่ใช่บ้าน ซึ่งในตอนนั้นเค้าก็ยังรู้สึกว่าตัวเองยังมีแขนขวาอยู่ ความทรงจำหลาย ๆ อย่าง เลือนลางเหมือนความฝันจนจิฮิโระอยากจะลุกไปล้างหน้า ข้าง ๆ เตียงพยาบาลมีรถเข็นจอดอยู่ข้าง ๆ จิฮิโระที่ยังไม่รู้ตัวก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมถึงมีคนเอามันมาจอดไว้ที่นี่ เค้าพยายามจะยืนขึ้นแต่มองไม่เห็นขาของตัวเองแต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็ยังคงคิดว่ามันคือฝัน เค้าจึง ‘ยืนขึ้น’ และแน่นอนว่าเมื่อเค้าพยายาม ‘ยืนขึ้น’ ด้วยขาทั้งสองที่ตอนนี้ไม่มีแล้ว มันทำให้ร่างกายของเค้าปะทะกับพื้นอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดเตือนให้เค้ารู้ว่านี่คือความจริง ไม่ใช่ความฝันแต่อย่างใด เค้าก้มลงมองหาขาแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า เค้าพยายามจะดันตัวขึ้นด้วยแขนทั้งสองข้าง แต่เค้าก็ต้องพบว่า ตอนนี้เค้ามีแขนเพียงข้างเดียว
.
.
.
“โอ๊ยยยยย” จิฮิโระร้องออกมาเสียงดังด้วยความเจ็บปวด
ความเจ็บปวดที่ระบมไปทั่วร่างกายเพราะตกจากเตียง
และความเจ็บปวดที่หัวใจ เพราะเค้าคิดว่าชีวิตที่เค้าเคยวาดฝันไว้มันได้จบลงแล้วในวันนี้ 

　
　จิฮิโระเล่าว่านับจากวันนั้น เค้าเหมือนคนที่ใจสลาย เฝ้าถามตัวเองว่าเมื่อไหร่เค้าจะไปพ้นจากโลกนี้ได้ซักที ไม่อยากอยู่ทนทุกข์ทรมาน ไม่อยากอยู่แบบพิการ ทำได้แค่นอนมองเพดานแล้วแอบร้องไห้ มองไปข้าง ๆ ก็เจอพ่อกับแม่และพี่ชายที่ผลัดเปลี่ยนกันมาดูแล เป็นครั้งแรกที่จิฮิโระได้หันกลับมามองคนที่รักเค้าอย่างชัด ๆ พ่อแม่ที่เมื่อก่อนคงเคยเหนื่อยใจกับการที่เค้าเกเรตอนเด็ก ๆ ยังคงต้องมาเสียใจกับการที่เค้ามาประสบอุบัติเหตุแบบนี้อีก ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้า ยิ่งอยากไปให้พ้น ๆ 

　เช้าวันหนึ่ง จิฮิโระได้รับข้อความจากแก็งค์เพื่อนว่าจะเข้ามาหา เค้ากังวลเล็กน้อยเพราะตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปแล้ว ไม่ใช่คนเดิมอย่างที่เพื่อน ๆ เคยรู้จัก แขนหายไปข้างนึงแถมยังไม่มีขาอีกสองข้าง นึกไม่ออกเลยว่าเพื่อนมาเจอแล้วจะรู้สึกยังไง “เฮ้ยยย ก็ดูสบายดีนี่นา” เพื่อนสองคนเดินเข้ามาหาด้วยหน้าตาสดใส ทั้งสามคนคุยกันอยู่ 2-3 ชั่วโมงก่อนที่เพื่อน ๆ จะขอตัวกลับ จิฮิโระนั่งรถเข็นตามไปส่งเพื่อน ๆ ที่หน้าลิฟท์ ห้วงที่ประตูลิฟท์ปิด เป็นช่วงเวลาที่จิฮิโระฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง “จริงสิ ไม่มีใครพูดถึงเรื่องแขนกับขาเลย” ใช่ ไม่มีใครพูดถึงเลย ทุกคนทำตัวกับเค้าเหมือนปกติทุกอย่าง ที่เค้าคิดว่าการไม่มีแขนและขาจะเปลี่ยนชีวิตเค้าไปในทุกทางนั้น มันไม่จริงเลยสักนิด สิ่งที่เปลี่ยนไปมีเพียงหัวใจของเคัาที่อ่อนแอลงไปเท่านั้น จิฮิโระร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกหลาย ๆ อย่างปนกัน คำพูดของพี่ชายที่พูดอยู่ข้างเตียงในวันที่เค้ายังไม่ฟื้นเริ่มเด่นชัดขึ้นในความทรงจำ “แกเสียแขนกับขาไปก็จริง แต่แกจะทิ้งชีวิตตัวเองไปไม่ได้นะ ทำให้มันมีค่าขึ้นมาอีกครั้งนะ” 

ขาใหม่ของคุณจิฮิโระ

　หลังจากวันนั้นจิฮิโระตั้งเป้าหมายใหม่ในชีวิตนั่นคือ เค้าจะต้องเดินด้วยตัวเองให้ได้ เค้าคิดว่า “อยากจะกลับไปทำงานอีกครั้ง พร้อม ๆ กับช่วงที่เพื่อน ๆ จบปริญญาตรีและเริ่มทำงาน” ซึ่งนั่นหมายความว่าเค้ามีเวลาอีก 1 ปีนิด ๆ เท่านั้น เค้าเริ่มทำตามแผนโดยเริ่มจากการออกกำลังแขนซ้ายให้แข็งแรงขึ้น รวมรวมข้อมูลเกี่ยวกับขาเทียม ทำเรื่องย้ายที่รักษาไปยังสถานที่ที่เชี่ยวชาญด้านขาเทียม ซึ่งทั้งหมดที่ว่ามา เค้าทำภายในเวลา 2 เดือนเท่านั้น ตลอดช่วงระยะเวลาที่ต้องย้ายโรงพยาบาลไปมา เค้าทำทุกอย่างด้วยตัวเองทั้งหมด จนถึงวันที่เค้าสามารถเดินออกไปจากโรงพยาบาลด้วยสองขาใหม่ของเค้าเอง

◆◆ปัจจุบัน◆◆

ยามาดะ จิฮิโระ ถ่ายรูปกับคุณพ่อและพี่ชาย

 ปัจจุบันจิฮิโระ อาศัยอยู่คนเดียวที่อพาร์ทเมนท์แห่งหนึ่งคนเดียว ตามสไตล์หนุ่มโสด เวลาอยู่บ้านก็ทำอาหารทานเอง ในวันสำคัญต่าง ๆ เช่น วันเกิดพ่อ วันแม่ ฯลฯ ก็จะกลับไปทานข้าวกับที่บ้าน และ 8 ปีหลังจากวันเกิดอุบัติเหตุ จิฮิโระได้ทำการเปิดช่องยูทูปเป็นของตัวเอง เล่าเรื่องราวทีเกิดขึ้นในอดีตรวมไปถึงบอกเล่าชีวิตประจำวันของการมีขาเทียมแขนเทียมอีกด้วย

ปัจจุบันคุณจิฮิโระทำงานในบริษัทแห่งหนึ่ง ใส่สูทเองทุกวัน เก่งมาก ๆ เลยค่ะ

　ส่วนในด้านการงานนั้น จิฮิโระได้เข้าทำงานเป็นพนักงานในสายการบินชื่อดังแห่งหนึ่งโดยไม่ได้ใช้โควต้าความพิการทางร่างกาย และยังเป็นนายแบบให้กับขาเทียมของบริษัท OSSUR อีกทั้งยังเป็น ยูทูปเบอร์ที่มีผู้ติดตามประมาณ 78,000 คนอีกด้วย

เป็นนายแบบให้บริษัทขาเทียม

   เป็นยังไงกันบ้างคะ กับเรื่องราวแรงบันดาลใจดี ๆ จากคนธรรมดา ในวันที่คุณจิฺฮิโระเปิดช่อง เราเจอช่องยูทูปของคุณจิฮิโระโดยบังเอิญค่ะ พอได้เข้าไปดูและได้เข้าไปฟัง ก็รู้สึกว่าอยากให้มีคนฟังเรืองของเค้ามากกว่านี้ อยากให้ทุกคนได้รับพลังความสู้ของผู้ชายคนนี้ ตอนแรกเราฟัง ๆ ไปก็น้ำตาซึมค่ะ แต่คุณจิฮิโระกลับมีรอยยิ้มบนในหน้าเป็นพัก ๆ คุณจิฮิโระไม่ได้ใช้อดีตเป็นตัวตอกย้ำแต่ใช้เป็นแรงผลักดันให้เค้าก้าวมาถึงจุดนี้ และพร้อมที่จะก้าวไปสู่จุดต่อไปด้วยขาใหม่และหัวใจที่ไม่ยอมแพ้ หวังว่าเพื่อน ๆ จะได้รับแรงบันดาลใจดี ๆ จากชายคนนี้นะคะ 💕

อ่านจบแล้วมาคุยกันได้ที่ https://www.facebook.com/japanistanana นะคะ

★ติดตามคุณ ยามาดะ จิฮิโระได้ที่★

อินสตาแกรม : https://www.instagram.com/chi_kun0922/

ช่องยูทูป :

🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟🌟

แชร์บทความ